ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ – ΕΝΑΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Το έγκλημα του εμπρησμού αποτελεί έναν διαρκή και σοβαρό κίνδυνο, συνυφασμένο κυρίως με τους καλοκαιρινούς μήνες. Πρόκειται για έναν κίνδυνο όχι άγνωστο για την ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής και του Σαρωνικού, μια περιοχή που έχει υποστεί μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια.

Ο εμπρησμός εντάσσεται κατά τον ποινικό νόμο στα κοινώς επικίνδυνα εγκλήματα. Η πυρκαγιά αποτελεί εστία σοβαρού κινδύνου, που απειλεί την κοινή ασφάλεια και ακεραιότητα. Ενδεικτικές για τη σοβαρότητα του εγκλήματος για τον ποινικό νομοθέτη είναι οι αυστηρές απειλούμενες ποινές. Συγκεκριμένα, σε περίπτωση εμπρησμού από πρόθεση επιβάλλεται ποινή φυλάκισης δύο ετών, αν προκύψει κίνδυνος για ξένα πράγματα, κάθειρξη πέντε ως είκοσι ετών αν προκύψει κίνδυνος για τον άνθρωπο και ακόμη και ισόβια κάθειρξη αν προκύψει θάνατος. Εξάλλου, ειδικά στην περίπτωση εμπρησμού δασικής ή αναδασωτέας έκτασης απειλείται ποινή κάθειρξης έως δέκα ετών, σε συνδυασμό με χρηματική ποινή, η οποία μπορεί να εκτείνεται από 15.000 έως 150.000 ευρώ. Ο από αμέλεια εμπρησμός τιμωρείται κατ’ αρχήν με φυλάκιση έως πέντε ετών και στην περίπτωση εμπρησμού δασικής ή αναδασωτέας έκτασης με φυλάκιση

Η έννοια του εμπρησμού στοιχειοθετείται με την δια πράξης ή παράλειψης πρόκληση πυρκαγιάς, φωτιάς δηλαδή που λαμβάνει σημαντική έκταση, εμφανίζει τάση εξάπλωσης και δεν μπορεί να κατασβεσθεί εύκολα, και που προκαλεί κίνδυνο για ξένα πράγματα ή ανθρώπινες ζωές. Είναι σαφές ότι η φωτιά είναι ανεξέλεγκτη – αν δημιουργηθεί εστία πυρκαγιάς, η εξέλιξη της είναι απρόβλεπτη ακόμα και από τον δράστη, ενώ συχνά καθίσταται πολύ γρήγορα αδύνατο να αναχαιτιστεί, γεγονός που πρέπει να οδηγήσει σε έντονο σκεπτικισμό για την πρόβλεψη του νόμου περί απαλλαγής του δράστη εμπρησμού σε περίπτωση που καταστείλει ο ίδιος την πυρκαγιά που προξένησε ή ειδοποιήσει εγκαίρως τις αρμόδιες αρχές, συμβάλλοντας στην κατάσβεσή της.

Μία πυρκαγιά, ακόμα και μέτριας έκτασης, μπορεί να προξενήσει σοβαρές υλικές ζημίες, τραυματισμούς ή και απώλεια ανθρώπινων ζωών, και παράλληλα σημαντικότατες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον – καταστροφές συχνά ανεπανόρθωτες που μπορούν να επηρεάσουν μια ολόκληρη περιοχή και περισσότερες από μία γενιές. Ιδιαίτερη σημασία έχει η περίπτωση του εξ αμελείας εμπρησμού. Αυτή στοιχειοθετείται με την πρόκληση πυρκαγιάς, όχι όμως με πρόθεση, αλλά όταν ο δράστης  δεν κατέβαλε την αντικειμενικά απαιτούμενη προσοχή που θα κατέβαλε ευσυνείδητος και συνετός άνθρωπος και εφόσον είχε ο ίδιος τη δυνατότητα, βάσει των προσωπικών ιδιοτήτων του, των γνώσεων και των ικανοτήτων του, να προβλέψει το αξιόποινο αποτέλεσμα της πράξης του.

Τα παραπάνω αφορούν τις νομικές συνέπειες που θα έχει κάποιος «εμπρηστής» με οποιονδήποτε τρόπο τελέσει το έγκλημα. Το ζητούμενο, ωστόσο, που αφορά όλους μας είναι η ανάγκη να προστατέψουμε τα δάση από τις δικές μας ενέργειες. Ιδίως μάλιστα κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου, θα πρέπει να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τη «φωτιά» ή εργασίες που προκαλούν σπινθήρες στους καθαρισμούς, τις οξυγονοκολλήσεις κλπ. που κάνουμε στα κτήματα και στις αυλές μας.

Είναι σαφές ότι η ευθύνη από την πλευρά των πολιτών είναι πολύ μεγάλη. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η προστασία του φυσικού πλούτου είναι υποχρέωση όλων μας. Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί και τη μεγάλη ευθύνη της Πολιτείας, που θα πρέπει να παρέχει ένα οργανωμένο και αποτελεσματικό πρόγραμμα πυροπροστασίας, με ανθρώπινο δυναμικό έτοιμο και εκπαιδευμένο, καθώς και με υλικά μέσα που θα άμεσα διαθέσιμα.

Συμπερασματικά: υπευθυνότητα από τους πολίτες και συνεργασία όλων, πολιτών – εθελοντών – Πολιτείας, για να προστατέψουμε το λιγοστό πράσινο που μας έχει απομείνει.

                                                            

                                                          ΙΩΑΝΝΑ Ν. ΚΟΥΛΟΥΒΡΑΚΗ

                                              Δικηγόρος και Δημοτική Σύμβουλος Λαυρεωτικής

                                                       

*το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύτηκε το 2013 στον μηνιαίο ενωμερωτικό έντυπο ''ΝΤΕΛΑΛΗΣ ''

Αίτηση μεταρρύθμισης αρχικής απόφασης για υπαγωγή στο ν. 3869/2010 – μεταβολή των μηνιαίων καταβολών σε μηδενικές λόγω νεότερων γεγονότων οικονομικής αδυναμίας – μείωση της δόσης της αρχικής απόφασης για τη διάσωση της πρώτης κατοικίας στο 50% σύμφωνα με τις πρόσφατές τροποποιήσεις του ν. 4161/2013

Στο άρθρο 758 ΚΠολΔ προβλέπεται η δυνατότητα ανάκλησης ή μεταρρύθμισης της απόφασης που εκδίδεται στα πλαίσια του ν. 3869/2010. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται μόνο για αποφάσεις που έχουν δεχθεί εν μέρει ή πλήρως της αίτηση του οφειλέτη περί υπαγωγής στο νόμο αυτό. Αρμόδιο είναι το δικαστήριο που έχει εκδώσει την απόφαση που επιθυμούμε να μεταρρυθμιστεί. Μετά την αποδοχή της αίτησης μεταρρύθμισης, το δικαστήριο διατάζει την προσαρμογή της αρχικής απόφασης περί υπαγωγής στον ν. 3896/2010 στα νέα δεδομένα. Η μεταρρύθμιση της απόφασης μπορεί να έχει αναδρομική ενέργεια, αλλά ακόμη κι αν δεν έχει τέτοια ενέργεια, δεν οδηγεί σε επανέναρξη της διάρκειας αποπληρωμών του άρθρου 8 παρ. 2, αλλά συνεχίζονται χρονικώς οι αποπληρωμές με βάση την έναρξη που όρισε η πρώτη απόφαση. 

Σχετική είναι και η υπ’ αριθμ. 264/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου, η οποία δημοσιεύθηκε στις 30/06/2014. Στην περίπτωση αυτή, η αιτούσα είχε υπαχθεί στο νόμο 3869/2010 ήδη με την υπ’ αριθμ. 231/2013 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου. Με την απόφαση αυτή ρυθμίστηκαν οι οφειλές της ως προς την πιστώτριά της Εθνική Τράπεζα με την ένταξή της στις ρυθμίσεις του άρθρου 8 παρ. 2 του νόμου για μηνιαίες καταβολές ποσού 363,00 ευρώ επί τετραετία, και 9 παρ. 2 για καταβολές ποσού 266,00 ευρώ επί 16 χρόνια προς διάσωση της κύριας κατοικίας της. Μετά την έκδοση της ως άνω απόφασης, ωστόσο, τα συνολικά οικογενειακά της εισοδήματα μεταβλήθηκαν προς το δυσμενέστερο, αφού ο μισθός του συζύγου της από 791,76 ευρώ είναι σήμερα 706,16 ευρώ, ενώ και η ίδια, ενώ είχε από την εργασία της μηνιαίο μισθό 671,92 ευρώ, είναι πλέον άνεργη, με αποτέλεσμα το συνολικό οικογενειακό της εισόδημα να ανέρχεται στα 706,16 ευρώ.

Επιπλέον, μετά τη δημοσίευση της απόφασης επήλθε τροποποίηση του νόμου 3869/2010 με τον νόμο 4161/2013, σύμφωνα με τον οποίο πλέον θεσπίζεται η καταβολή του ποσοστού 80% της αντικειμενικής αξίας της κύρια κατοικίας της οποίας ζητείται η προστασία, αντί του 85% της εμπορικής αξίας. Με την υπ’ αριθμ. 231/2013 απόφαση, η εμπορική αξία της κατοικίας της αιτούσας εκτιμήθηκε στο ποσό των 60.000 ευρώ, το 85% του οποίου (51.000) διατάχθηκε να καταβάλλει, ενώ η αντικειμενική αξία του παραπάνω ακινήτου, σύμφωνα με το ΕΤΑΚ και με σχετικό υπολογισμό της από Συμβολαιογράφο ανέρχεται στα 41.723,10 ευρώ, το 80% της οποίας στα 33.378,48 ευρώ. Μετά από όλες αυτές τις μεταβολές, η αιτούσα ζήτησε και πέτυχε τη μεταρρύθμιση της ως άνω απόφασης. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο όρισε πλέον για την αιτούσα μηδενικές μηνιαίες καταβολές για το διάστημα  που απομένει για την τετραετία, κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 8 παρ. 5, λόγω της ανεπάρκειας εισοδημάτων για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών της. Ακόμη, σε ότι αφορά τη ρύθμιση για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της, όρισε την καταβολή του ποσού των 33.378,48 ευρώ μετά την πάροδο της τετραετίας και επί 20 έτη, με μηνιαία δόση 139,077 ευρώ.

Δικαίωμα να καταθέσει αίτηση μεταρρύθμισης έχει τόσο ο οφειλέτης, αν απολέσει εισόδημα ή μειωθεί η περιουσία του, όσο και οι πιστωτές, αν αυξηθεί το εισόδημα ή η περιουσία του οφειλέτη. Κατά κύριο λόγο όμως, η αίτηση μεταρρύθμισης κατατίθεται από τον οφειλέτη, όταν λόγω νεότερου γεγονότος (π.χ. ανεργία, αιφνίδια ασθένεια κλπ.) αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί στις μηνιαίες καταβολές που έχουν οριστεί από το δικαστήριο. Τα γεγονότα που προκαλούν τη μεταρρύθμιση ή την ανάκληση μπορεί να είναι οψιγενή ή και να υπάρχουν κατά την έκδοση της απόφασης, αλλά να είναι άγνωστα στο δικαστήριο. Για παράδειγμα, μπορεί να προκύψει μια νέα ανάγκη για τον οφειλέτη και τα προστατευόμενα μέλη του, μια αιφνίδια αρρώστια ή θάνατος, μια περιέλευση σε καθεστώς ανεργίας, μια σημαντική μείωση μισθού, που να διαφοροποιεί σημαντικά τη βάση, επί της οποίας στηρίχθηκε η απόφασή του. Ακόμη, και η μεταβολή της νομολογίας ή μια νομοθετική μεταβολή ή τροποποίηση είναι λόγος για να ασκηθεί αίτηση μεταρρύθμισης από τον οφειλέτη. Η αίτηση του άρθρου 758 ΚΠολΔ εκδικάζεται από το δικαστήριο που εξέδωσε την αρχική απόφαση, κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας, ενώ για την άσκησή της δεν υπάρχει προθεσμία, επομένως αυτή μπορεί να αφορά και αποφάσεις τελεσίδικες ή αμετάκλητες.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε μας στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στο τηλέφωνο 2292027360.

Ακύρωση διαταγής πληρωμής λόγω προηγούμενης υπαγωγής των οφειλών στο ν. 3869/2010 – Καταχρηστική συμπεριφορά της Τράπεζας κατ’ άρθρο 281 ΑΚ.

Με την υπ’ αριθμ. 239/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου, η οποία δημοσιεύθηκε στις 20 Ιουνίου 2014, έγινε δεκτή ανακοπή και ακολούθως ακυρώθηκε η σχετική διαταγή πληρωμής, λόγω προηγούμενης υπαγωγής της ανακόπτουσας στο ν. 3869/2010 και ρύθμισης των οφειλών της. Ειδικότερα, η Τράπεζα Eurobank με αίτησή της ζήτησε και πέτυχε στις 23/05/2013 την έκδοση διαταγής πληρωμής για το ποσό των 6.352,85 ευρώ, που προέρχονται από οφειλές της ανακόπτουσας από σύμβαση πιστωτικής κάρτας. Η Τράπεζα επέδωσε τη διαταγή πληρωμής στην ανακόπτουσα στις 19/07/2013. Ωστόσο, η ανακόπτουσα ήδη από τις 10/08/2012 είχε καταθέσει αίτηση για ρύθμιση των οφειλών της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Λαυρίου.

Ενώ δηλαδή η Τράπεζα γνώριζε ότι η ανακόπτουσα είχε ήδη αιτηθεί την ρύθμιση των οφειλών της, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και αυτή για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, και είχε ήδη εκδοθεί η υπ΄ αριθμ. 441/2013 (ημερομηνία δημοσίευσης 15/10/2013) απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου περί υπαγωγής της στο ν. 3869/2010, προέβη αρκετούς μήνες μετά από την κοινοποίηση της αίτησης και την έκδοση της απόφασης στην έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής. Μάλιστα το ποσό για το οποίο η Τράπεζα αιτήθηκε την διαταγή πληρωμής είναι διογκωμένο, καθώς από την κοινοποίηση της αίτησης περί υπαγωγής στο ν. 3869/2010 παύει η τοκογονία.

Η ως άνω συμπεριφορά της Τράπεζας κρίθηκε καταχρηστική κατά την έννοια του άρθρου 281 ΑΚ, ως υπερβαίνουσα τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος, και συνεπώς έγινε δεκτός ο τέταρτος λόγος ανακοπής και ακυρώθηκε η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής.

Για περισσότερες πληροφορίες και ραντεβού καλέστε μας στο δικηγορικό γραφείο και μιλήστε με εξειδικευμένο δικηγόρο στο τηλέφωνο 2292027360.